Meditasyon Bir Din Midir?

Meditasyonun kökenini tam olarak anlamak için kişinin ruhsal bileşenlerini anlamalıyız. Meditasyonun bir din olup olmadığı konusunda farklı açıklamalar vardır.

Meditasyon ve din aynı kökten dallara benzetilebilir.

Dinin özü, daha büyük bir gücün ve gücün gerçekleştirilmesinde yatarken, meditasyon, insan zihnini kontrol eden çeşitli güçlerin etkisini kontrol etmek için bir araçtır.

Temel amaç, dengeli bir zihin durumuyla iç huzuru ve kendini gerçekleştirmeyi bulmaktır.

Bununla birlikte, meditasyonun din alanından sürekli olarak yeniden yönlendirilmesine rağmen, top aynı yönde geri dönmeye devam ediyor.

Bu neden böyle olabilir? İki kavramın birbirine bağlanması için meditasyon ve dinin aynı enerjiden geçtiği anlamına gelebilir.

Pek çok din meditasyonu ilahi olana yaklaşmak için temel bir uygulama olarak gördüğü için meditasyon kendi başına bir daimi uygulama değildir.

Meditasyon uygulamasının ana kökeni binlerce yıl öncesine dayansa da, en eski formları erken Hindu ve Vedik'e tam olarak dahil edildi, daha sonra Budist geleneklerinde benimsendi ve şu anda Budist meditasyonu olarak anılıyor.

Meditasyon, Buda'nın başlattığı Budizm ile daha yakından ilgilidir; Shakyamuni, Shakyas'ın bilge gibi birçok ünvanıyla tanınan Siddhartha Gautama ve şu anda meditasyon tekniğiyle ilgili olan nefes almanın farkındalığını kullanarak dikkatli farkındalık kazanmak için oturma pratiğine öncülük eden Uyanmış kişi olarak bilinen Siddhartha Gautama Anapanasati Sutta'da açıklanmıştır .

Meditasyonun en erken gelişimi nefes meditasyonu ile sınırlıdır ve duyguları ve iç durumu kontrol etmek için nefes almayı şu ya da bu şekilde kullanmayan bir teknik neredeyse yoktur.

Bununla birlikte, şu anda meditasyonun odağı yavaş yavaş ve hızla ruhsal varlığından uzaklaştırılıyor.

Günümüzün kurumsal dünyasında seküler meditasyon ve seküler farkındalık uygulanmaktadır.

Bu, modern zihnin meditasyon kavramını sadece manevi bir yolculuk olması yerine tamamen kavraması ve anlayabilmesi için, meditasyonunu dini değerlerinden dikkatli bir şekilde soyup onu daha kabul edilebilir bir düzeye yerleştirme girişimi olarak görülebilir.

Meditasyonun çeşitli biçimlerdeki yolculuğunun din aracılığıyla seyahat etmesi gerçeğinde, meditasyonun manevi bir egzersiz olarak bulunup bulunmadığına dair bir soru vardır.

Durum böyle olunca, dinin bir şekilde meditasyondan asla ayrılamayacağı veya nefes meditasyonunun Vedik ve Hindular tarafından halihazırda uygulandığı gerçeğiyle yargılanarak onu ruhsal olmaktan ziyade sadece fiziksel bir uygulama haline getirdiği anlamına mı geliyor ?