Servet-i Fünun Döneminin Önemli 8 Edebiyatçısı Kimdir?

 

Servet-i Fünun Döneminin Önemli 8 Edebiyatçısı Kimdir?

 Servet-i Fünun Döneminin En Önemli Edebiyatçıları

1.    Tevfik Fikret (1867-1915) Parnasizim

Recaizade Mahmut Ekrem’in yönlendirmesi ile Serveti Fünun dergisinin yazı işleri olan Tevfik Fikret (1867-1915), Galatasaray lisesinde öğretmenlik yapmıştır. Şairliği ile ünlü olan Tevfik Fikret (1867-1915), şiirde divan edebiyatı ile bağları kopardı ve biçim kusursuzluğu için çaba göstermiştir. Parnasizim etkisinde duyguya değil gözleme dayalı şiirler yazan Tevfik Fikret (1867-1915), batılılaşmayı sadece edebiyat anlayışında değil tüm hayat alanında savunmuştur. Aruzu Türkçeye başarı ile uygulayan Tevfik Fikret (1867-1915), şiiri düz yazıya yaklaştırmıştır. Batılı şiir biçimlerini (sone- terzarima) ve serbest müstezatı kullanan Tevfik Fikret (1867-1915), süslü ve ağır bir dil kullanmıştır. Manzum hikâyeler yazan Tevfik Fikret (1867-1915), çocukların ve gençlerin eğitimini çok önemsemişti. Sadece çocuklar için yazdığı şiirlerde sade bir dil ve hece ölçüsü kullanan Tevfik Fikret (1867-1915), serveti fünun döneminden sonra toplum için sanat anlayışına yönelmiştir.

 

Eserleri:

Çocuklar için yazdığı şiirler; Rubab-ı şikeste, rübabın cevabı, halukun defteri, şermin

Düşünce kitabı; tarihi kadim

Manzum Hikaye; balıkçılar, nesrin, hasta çocuk

 

2.    Cenap Şahabettin (1870-1934) Parnasizim, Sembolizm

Şaiirliği ile ünlenen Cenap Şahabettin (1870-1934), düz yazı türünde eserler de vermiştir. Tıp eğitimi almak için gittiği Fransa’da daha çok edebiyatla ilgilenen Cenap Şahabettin (1870-1934), sembolizmden etkilenmiştir. Sanat sanat içindir anlayışını savunan Cenap Şahabettin (1870-1934), biçim güzelliğini öne çıkarmıştır. Duygu yerine gözleme göre eser veren Cenap Şahabettin (1870-1934), tablo misali şiirler yazmıştır. Ağır ve süslü bir anlatımı tercih eden Cenap Şahabettin (1870-1934), aynı şiirde bazen birden fazla aruz veznini kullanmıştır. Aşk, doğa konulrını sıkça işleyen Cenap Şahabettin (1870-1934), toplumsal konularla hiç igilenmemiştir.

 

Eserleri: gezi; hac yolunda,  suriye mektupları, Avrupa mektupları

Makale: evrakı eyyam, nersri harb nesri sulh

Özdeyiş: tiryaki sözleri

Tiyatro: körebe, yalan, küçük şeyler

Şiir: tamat

 

3.    Halit Ziya Uşaklıgil (1867-1945) realizm

Batılı anlamda romanın Türk edebiyatında ilk başarılı ve sağlam örneklerini veren Halit Ziya Uşaklıgil (1867-1945) edebiyatımızda realizminde en başarılı uygulayıcısı olmuştur. Çevre ve kişi betimlemelerini süs olarak değil, aksine kahraman ve olayın tamamlayıcısı olarak başarıyla uygulamıştır. Ağır, yabancı yapılarla dolu dil kullanan Halit Ziya Uşaklıgil (1867-1945), kahramanları İstanbul’dan ve aydın tabakadan seçmiştir. Öykülerinde Anadolu halkından kişilere yer veren Halit Ziya Uşaklıgil (1867-1945), sosyal konular yerine bireysel konuları eserlerinde işlemiştir. Mensur şiir türünde ilk örnekleri veren Halit Ziya Uşaklıgil (1867-1945), batılı anlamda ilk anı örneklerini edebiyatımıza kazandırmıştır.

Eserleri:

Roman: mai ve siyah, nemide, aşkı memnu, bir ölünün defteri, ferdi ve şükerası, kırık hayatlar

Öykü: izmir hikâyeleri, bir yazın tarihi, solgun demet, hepsinden acı, aşka dair, kadın pençesi

Tiyatro: fürüzan (adapte), fare (adapte), kâbus

Anı: kırk yıl, saray ve ötesi, bir acı hikâye

İnceleme: sanata dair

 

4.    Mehmet Rauf (1874-1931) Realizim

Romancı ve öykücü olan Mehmet Rauf (1874-1931), realizmin etkisinde psikolojik çözümleme içeren roman ve öyküleri ile ünlenmiştir. Eserlerinde gözleme yer veren Mehmet Rauf (1874-1931), ruh tahlilleri ve betimleme içeren eserler yazmıştır. Konularını sosyal konulardan çok bireysel konulardan alan Mehmet Rauf (1874-1931), dönemindeki diğer sanatçılara oranla daha sade olmakla birlikte yine de ağır bir dil anlatımı tercih etmiştir. Halit ziyanın peşinden giden fakat onu kadar başarılı olamayan Mehmet Rauf (1874-1931) ilk başarılı psikolojik romanı yazmıştır. Mehmet Rauf’un aşk ve kadın konulu birçok öyküsü bulunmaktadır.

 

Eserleri:

Roman: eylül, ferdayı garam, genç kız kalbi

Tiyatro: pençe

Mensur şiir: siyah inciler

 

5.    Hüseyin Cahit Yalçın (1875-1957)

Makale, roman, eleştiri ve öykü yazarı olan Hüseyin Cahit Yalçın (1875-1957), romanlarında başarı gösterememiştir. Öykülerinde İstanbul insanını, azınlıkları ve seçkin kişileri ele alan Hüseyin Cahit Yalçın (1875-1957), sadece ve özentisiz bir dil kullanmıştır. Daha çok eleştirileri ile tanınan Hüseyin Cahit Yalçın (1875-1957), gündemdeki tartışmalarda sürekli olarak yer almıştır. Hüseyin Cahit Yalçın (1875-1957), yaptığı çeviriler ile tanınmıştır.

 

Eserleri:

Roman: nadide, hayal içinde

Eleştiri: kavgalarım

 

6.    Süleyman Nazif (1870-1927)

Şair ve yazar olan Süleyman Nazif (1870-1927), edebiyatçılar üzerine inceleme araştırma yazıları yazmıştır. Önceleri şiir yazan Süleyman Nazif (1870-1927),  “kara bir gün” adlı milli yazısı Milli edebiyat döneminde etkili olmuştur. Maltaya sürülen Süleyman Nazif (1870-1927) düz yazı ve şiir alanında eserler verniştir.

 

Eserleri:

Düz yazı: malta geceleri

Şiir: gizli figanlar

 

7.    Ahmet Hikmet Müftüoğlu (1870-1927)

Öykü yazarı olan Ahmet Hikmet Müftüoğlu (1870-1927), serveti fünun edebiyatı içinde yer almasına rağmen daha sonrasında milli edebiyat döneminde verdiği eserlerle tanınmıştır. Ahmet Hikmet Müftüoğlu (1870-1927) Türkçülük ve milliyetçilik düşüncesini savunan bir yazardır.

 

Eserleri:

Öykü: haristan ve gülistan, çağlayanlar

Roman: gönül hanım

 

8.    Celal Sahir Erozan

Şair Celal Sahir Erozan, serveti fünun, fecri ati, milli edebiyat, cumhuriyet dönemlerinde dönemin edebiyat anlayışına uygun eserler vermiştir. Celal Sahir Erozan kadın ve aşk konularını ele alan şiirleri ile tanınmıştır.

 

Eserleri:

Şiir: beyaz gölgeler, buhran, siyah kitap.