Mermiyi anında vücuttan çıkartmak gerekir mi?

Kurşunla yaralanan hastalarımza biraz viski içirtip ateşte ısıtarak sterilize ettiğimiz bıçakla kurşunu çıkartırken ağızlarına soktuğumuz kemerleri ısırtsaydık gerçekten de pek dramatik bir görüntü yaratmış olurduk. Ayrıca ben her gün işe bembeyaz bir atla gitmeyi de çok isterdim ama o da olmuyor işte.

Eski Western filmlerinde kurşun çıkarmanın sanki hayat kurtaran bir hareketmiş gibi hep bir aciliyeti vardır. Gerçekte ise doktorların derdi kurşunun varlığı değil onun içeri girerken ya da dışarı çıkarken yarattığı hasardır. Başka bir nedenden röntgen çektirip de, vücutlarında bir yaralanmadan kalan kurşunu keşfeden hastamız çok olmuştur.

Ancak kurşunu kişinin vücudunda bırakmaktan çekindiğimiz bazı özel durumlar da mevcuttur. Kurşun ya da parçalar ana kan damarlarına sinirlere (özellikle de omuriliğe) ya da bir ekleme yakınsa o zaman yerlerinden kıpırdayıp hasara neden olabilirler. Bu gibi durumlarda kurşun genelde çıkartılır.

İnsanlar bazen vücutta kalan kurşunun zehirlenmeye neden olup olmayacağını da soruyorlar. Genelde yumuşak doku içindeki kurşun parçalarının etrafını lifli dokular sarar, bu yüzden de atıldırlar. Ancak eğer kurşun ekleme saptanmışsa ortaya kurşun zehirlenmesi durumu çıkabilir. Los angelas'ta 2002 yılında yapılan bir çalışma, bedenlerinlerinde kurşun kalmış 400 kişiyi incelemiş. Hastaların çok küçük bir yüzdesinde kurşun seviyesinde artış gözlenmiş. Kurşunlar ya da saçmalar %50 ile %10 arasında kurşundan yapılır ve insanlar ancak vücutlarından birden fazla kurşun ya da parça varsa, zehirlenme sorunuyla karşı karşıya kalırlar. Kusura bakmayın spagetti Western meraklıkları ama o eski viski kemer hikayesi sadece gösterinin bir parçası.

Alıntı